نسبت کلسترول تام به HDL یکی از شاخص‌های مهم در ارزیابی خطر بیماری‌های قلبی و عروقی است. این نسبت از تقسیم مقدار کلسترول تام (Total Cholesterol) بر مقدار کلسترول HDL (High-Density Lipoprotein) محاسبه می‌شود. با استفاده از این شاخص می‌توان به ارزیابی دقیق‌تری از وضعیت سلامت قلبی و احتمال ابتلا به بیماری‌های عروق کرونر دست یافت.

کلسترول HDL (High-Density Lipoprotein) که به عنوان کلسترول خوب شناخته می‌شود، نوعی از لیپوپروتئین است که به برداشت کلسترول اضافی از خون و بافت‌ها و انتقال آن به کبد برای دفع کمک می‌کند. سطح بالای HDL در خون معمولاً به عنوان یک عامل محافظتی در برابر بیماری‌های قلبی و عروقی در نظر گرفته می‌شود. برعکس، سطح پایین HDL می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.

داروها نقش حیاتی در درمان و مدیریت بیماری‌ها دارند، اما مصرف آن‌ها می‌تواند تأثیرات غیرمستقیم بر نتایج آزمایش‌های پزشکی داشته باشد. این تأثیرات ممکن است به تغییر در نتایج آزمایش‌ها منجر شود و تشخیص‌های نادرست یا نیاز به تنظیمات درمانی را به همراه داشته باشد. در این مقاله، به بررسی تأثیرات مختلف داروها بر نتایج آزمایش‌های پزشکی و اهمیت توجه به این تأثیرات خواهیم پرداخت.